Archief 2014-2015 (artikelen)

Voor het 2e slaat degradatiespook alsnog toe.

In de mailtjes, voorafgaand aan de wedstrijd tegen Purmerend 3, hadden ingewikkelde berekeningen uitgewezen dat, op grond van de al bekende resultaten in de andere 2e klassen, wij bij een gelijkspel veilig zouden zijn. Bij verlies moesten we met angst en vreze afwachten wat een dag later de uitslag van Opening ’64 – Aris de Heer in 2B zou worden. Winst van de thuisclub zou dan voor ons fataal zijn. Bij 4-4 hadden we nog een strohalm in de vorm van een ½ bordpunt meer dan Opening ’64, als wij de nederlaag tot 3½-4½ konden beperken.

Ook onderstaand mailtje ging aan de wedstrijd vooraf:

“Heey Roland,

Wil je wisselen in opstelling? Ik begreep dat je graag met zwart speelt tegen een zwakke tegenstander Dan kan ik met wit weer een punt binnenhalen met mijn super agressieve systeempjes. Laat maar even weten of je het een probleem vindt. Alvast bedankt

Met vriendelijke groet, Robin Mandersloot”.

En verder deed Joop zijn plaats aan bord 8 over aan Piet van Tellingen.

Laatstgenoemde kwam voor zijn doen met zwart heel behoorlijk uit de opening. Ik zag op enig moment wel een pion in zijn nadeel maar hij leek me wel kansen te hebben tegen de witte koning. Even later echter, na ruil van een stel torens, vielen er nog meer pionnen en kwamen we na ruim twee uur spelen op achterstand.

Kort hierna kreeg Robin een remiseaanbod. Met het oog op zijn stelling en mijn inschatting van de kansen op de overige borden mocht hij het wat mij betrof aannemen. Het systeempje was helaas niet agressief genoeg?

Bij de volgende uitslag bleek op inschatten geen garantie te rusten. Hans had ik op remise getaxeerd, maar plotseling keek hij tegen een tweetal vrijpionnen aan die zijn koning niet tegelijk kon stoppen.

Bij de nu op het scorebord staande achterstand van twee bordpunten kreeg ik zelf een remiseaanbod. Mijn tegenstander stond veel beter maar had niet veel tijd meer. Opnieuw ging ik kijken naar de andere borden en nam het aanbod aan, van mening dat we nog wel op minstens 4-4 af zouden koersen. Leendert en Piet Zegers schatte ik op winst, André en Roland op minstens remise.

Eerstgenoemde had met een koelbloedige verdediging tegen een dreigend uitziende ‘tweepaardenaanval’ een stuk gewonnen en haalde daarna rustig het punt binnen.

André, eerst een pion achter, daarna licht in het voordeel, kon toch niet verder dan remise komen.

Roland maakte er weer eens een mooie show van. Met minder dan een minuut op de klok moest hij een kansrijk toreneindspel zien te winnen. Geholpen doordat ook zijn tegenstander (te) snel ging spelen, lukte dat zowaar.

Bleef als laatste man over Piet Zegers. Zijn stelling was, ondanks twee torens en een wit paard tegen twee torens en enkele zwarte pionnen, lastig. Toen hij ook nog dat paard cadeau deed verkeerde mijn positieve taxatie in een nederlaag: 4½-3½ voor Purmerend 3.

Een dag later bleek onze laatste strohalm ook geknakt: Opening ’64 – Aris de Heer 4½-3½.

Volgend seizoen dus in de 3e klasse met een zestal maar gauw het verloren terrein heroveren. Misschien kunnen we dan ook nog een viertal inschrijven?

 

Purmerend 3

-

Het Witte Paard 2

4½ - 3½

1

 

Frank van der Moolen

1898

-

 

Jan Rot

1850

½-½

2

 

Rob Hahlen

1830

-

 

Andre Meester

1812

½-½

3

 

Ton de Veij

1828

-

 

Robin Mandersloot

1708

½-½

4

 

Paul Meijer

1612

-

 

Roland van Soest

1790

0-1

5

 

Michael Yu

  -

 

Piet Zegers

1722

1-0

6

 

Ties Wijnen

1696

-

 

Leendert Saarloos

1691

0-1

7

 

Kees Kerkdijk

1849

-

 

Hans van Heems

1504

1-0

8

 

Cor Groot

1619

-

 

Piet van Tellingen

1389

1-0

 

1761

 

1683