Geslaagde rentree KNSB Competitie
Eigenlijk had de titel van dit verslag ‘Droomstart Witte Paard 1’ moeten zijn maar dat vond ik na het alsnog vergooien van een zorgvuldig opgebouwd gewonnen eindspel toch niet geheel passend.
Het Arnhemse ASV 3 was één van de teams waar wat tegen te halen viel, zéker nu zij met drie invallers bleken te moeten aantreden. Maar het eerste punt
was toch voor hun: Jan had voor de gelegenheid in het Hollands niet de Stonewall-opstelling ingenomen maar de pion op d6 gezet. Toen wit al snel zelf de opstoot d4-d5 met grote kracht kon uitvoeren bleek een invasie van witte stukken via de diagonaal a2-g8 niet meer te verhinderen en werd de zwarte koning opgejaagd en matgezet.
Echter nog voor de eerste tijdcontrole sloegen wij genadeloos terug, allereerst door Robin die zijn fraaie serie in het eerste nu als basisspeler voorlopig gewoon doorzet! Het was een soort van Siciliaanse Draak maar ten opzichte van de reguliere varianten miste wit een essentieel tempo voor de lange rokade. De witte koning moest nu in het midden verblijven en daar wist Robin wel raad mee.
Paul kon zijn tegenstander aanvankelijk niet verontrusten met zijn acties door het centrum maar in het dubbeltoreneindspel kreeg hij in ieder geval nog de zevende rij in handen. Dat zou echter niet meer dan remise opgeleverd hebben als zwart met zijn koning niet de verkeerde kant was opgelopen.
Bij Alexander voor de verandering eens een klassieke openingsopzet met aanvankelijk alleen centrale pionzetten en een vlotte stukkenontwikkeling. Uiteindelijk moest ie wel voor expansie op de koningsvleugel gaan maar wit leek zijn verdediging daar op orde te hebben. Via een fraai kwaliteitsoffer sloeg de zwarte aanval echter alsnog door, een open sollicitatie naar bord 1?!
De meeste enerverende partij was die van Bryan die op zeker moment heel verstandig een aangeboden loper negeerde gezien een vervaarlijk richting g2 loerende batterij van dame en loper. De nodige verdedigingsmaatregelen resulteerden uiteindelijk in een eindspel waarin Bryan in wederzijdse tijdnood natuurlijk weer de handigste was en na het optrekken der stofwolken een loper meer had.
De partij van André had ook de nodige amusementswaarde, zeker toen zwart zich genoodzaakt zag om via het investeren van een hele toren nog in troebel water te vissen. Met het oog op de stand bood André remise aan maar moest dan natuurlijk nog wel eerst een zet doen. Wat de kwaliteit van die zet was weet ik niet maar kennelijk zodanig dat het aanvankelijk officieuze remiseaanbod door beiden gelaten werd voor wat het was, wellicht ook door de nodige inmenging van buitenaf?! En zo kon de alles-of-niets-poging van zwart uiteindelijk succesvol uitpakken en de spanning nog even vasthouden.
Maar niet voor lang want Christiaan had in een dubbeltoreneindspel de zaken naar zijn hand kunnen zetten en rechtvaardigde zo het afslaan van een remiseaanbod (in gelijke stelling) aan onze kant!
Aan de teamleider en schrijver dezes (CdS) de taak om nog even aan de bordpunten te werken. Op zich een klein wonder dat hij die kans kreeg want de nodige tempi waren verspeeld en de witte pionnenmeerderheid op de damevleugel was al snel naar voren gekomen. Maar zwart’s meerderheid op de koningsvleugel kon gelukkig toch nog gemobiliseerd worden waarna er een afwikkeling naar een eindspel met sterke loper en actievere koning voorhanden was. Op zeker moment werd een overgang naar een pionneneindspel echter niet ver genoeg doorgerekend en bleef hij volharden in manoeuvreren wat ook voldoende had moeten zijn. Echter niet meer toen hij om onverklaarbare reden de zwakte op f2 oploste waarna wit tegen het nog resterende pionnenduo zijn paard kon offeren.
Witte Paard 1 - ASV 3 5½ - 2½
Chris de Saegher (2164) - Theo Jurrius (2069) ½ - ½
Bryan Wijk (2009) - Daan Holtackers (2076) 1 – 0
Jan Brink (1898) - Fred Reulink (2055) 0 – 1
Paul van Haastert (2014) - Tony Hogerhorst (1821) 1 – 0
Alexander Kretzschmar (1713) - Bent Schleipfenbauer (1908) 1 – 0
Christiaan Molenaar (1925) - Ruud Wille (1884) 1 – 0
Robin Mandersloot (1727) - Quirine Naber (1634) 1 – 0
André Meester (1859) - Jaques Boonstra (1809) 0 – 1