Vluchtige ontmoetingen (soms).

 

Aan het eind van seizoen 1975/76 speelde Het Witte Paard 2 een beslissingswedstrijd tegen Purmerend 1 om de eerste plaats in de Promotieklasse NHSB.

Ruim 37 jaar geleden dus, ik was 37. Aan het 3^e bord, waar ik met wit speelde, was mijn tegenstander Frans Vlugt (34).

De partij werd na mijn 18^e zet remise.

Ziehier het verloop:

 

Jan Rot – Frans Vlugt, Zaandam 3 april 1976.

1.c4 Pf6 2.Pc3 e6 3.g3 d5 4.cxd5 exd5 5.d4 c6 6.Lg2 Lf5 7.Pf3 Ld6 8.Lg5 h6 9.Ld2 Pbd7 10.0–0 0–0 11.Dc1 Te8 12.a3 Wit heeft de partij wel erg kalm opgezet. De computer geeft aan dat zwart iets beter staat. 12...Pb6 13.Lf4 Pe4 14.Lxd6 Dxd6 15.e3 Pxc3 16.Dxc3 Pc4 17.Pd2 Pxd2 18.Dxd2 Zie diagram.

XIIIIIIIIY
9r+-+r+k+0
9zpp+-+pzp-0
9-+pwq-+-zp0
9+-+p+l+-0
9-+-zP-+-+0
9zP-+-zP-zP-0
9-zP-wQ-zPLzP0
9tR-+-+RmK-0
xiiiiiiiiy
En hier geloofden de spelers het wel. Remise op voorstel van wit.

 

Purmerend won de wedstrijd met 6-4, de promotie van ons 2^e naar de KNSB werd nog een jaar uitgesteld.

 

26 jaar later, in 2002, meldde Frans zich voor het eerst als deelnemer aan het veteranenkampioenschap van de NHSB. Hij eindigde met 3½ punt in de middenmoot in groep A. In 2003 werd hij 2^e, achter Paul de Rooi en het jaar daarop behaalde hij het kampioenschap.

In de jaren daarna eindigde Frans met zijn rating van rond de 2000 nog diverse keren bij de eerste drie.

Dit voorjaar (2013) werd hij 3^e achter onze clubgenoot Jan Brink en Peter Holscher.

 

In die (voorjaars-) veteranenkampioenschappen kruisten Frans en ik zes keer de degens (2002 t/m 2004, 2006, 2008 en 2009). Ieder had drie keer wit en het resultaat was telkens winst voor Frans (met wit in 2004 en 2006, met zwart in 2009) of remise (waarbij Frans wit had in 2002 en zwart in 2003 en 2008). Twee van mijn nederlagen kwamen tot stand in slechts 22 zetten. De remise in 2008 vergde daarentegen maar liefst 82 zetten!

Nog nooit slaagde ik er dus in om van hem te winnen.

 

Op 12 december 2013 speelde Het Witte Paard 2 in de 2^e klasse C van de NHSB-competitie uit tegen Volendam, tot dan de ongeslagen koploper. En wie trof ik aan bord 1 als tegenstander? Frans Vlugt!

 

Het werd onze achtste ontmoeting, waarin ik wit had, en het verloop was als volgt:

 

Jan Rot (1844)– Frans Vlugt (1996), Volendam 12 december 2013.

1.c4 e6 2.g3 Pf6 3.Lg2 d5 4.cxd5 exd5 5.Pf3 c6 6.0–0 Ld6 7.d4 h6 8.Pc3 Lf5 Met het reconstrueren van een door mij gespeelde partij heb ik na een dag of wat al de grootste moeite. Laat staan dat ik nog wist dat en wat ik 37 jaar geleden tegen Frans Vlugt speelde. Des te opvallender is de overeenkomst tussen de openingen die op het bord kwamen! 9.Te1 0–0 10.Ph4 Lh7 11.e4 Wit pakt nu de zaken wat energieker aan dan toen, al is er na de volgende ruiltransacties geen sprake van veel voordeel.. 11...dxe4 12.Pxe4 Pxe4 13.Lxe4 Lxe4 14.Txe4 Pd7 (?) Een minder gelukkige greep. Voorkeur verdiende 14. .... Te8. 15.Pf5 Pf6 16.Th4 Het nu volgende loperoffer op h6 had Frans, zei hij na afloop, wel gezien maar niet voldoende op waarde geschat. 16...Te8? 17.Lxh6 gxh6?? 18.Dd2

Zie diagram.

XIIIIIIIIY
9r+-wqr+k+0
9zpp+-+p+-0
9-+pvl-sn-zp0
9+-+-+N+-0
9-+-zP-+-tR0
9+-+-+-zP-0
9PzP-wQ-zP-zP0
9tR-+-+-mK-0
xiiiiiiiiy
Na deze – volgens Frans (alweer achteraf) “magistrale” – zet gebruikte zwart al zijn bedenktijd op een minuut na om te constateren dat mat of groot materiaalverlies onvermijdelijk is.

Opgegeven. De partij eindigt net als 37 jaar geleden op de 18^e zet met een witte dame die naar d2 gaat! Over overeenkomsten gesproken.

Eindelijk mijn eerste winstpartij tegen Frans Vlugt, als bijdrage aan de verrassende overwinning van Het Witte Paard 2 tegen Volendam (gemiddeld ratingverschil 154 punten in ons nadeel).