Nipte nederlaag voor het 2e team ...
Het Witte Paard 2 trekt na boeiende strijd helaas aan kortste eind.
Het begin van de wedstrijd van ons 2e tegen schaakgroep Koedijk 1 stemde mij heel wat vrolijker dan dat van de vorige tegen Krommenie 2. Nu een compleet team, in zo ongeveer de sterkst mogelijke opstelling, en iedereen op tijd.
Toen bovendien het uitslagenformulier na nog geen anderhalf uur spelen 1-0 aangaf kreeg ik zomaar het
vermoeden dat we er deze keer best iets moois van zouden kunnen gaan maken.
Die 1-0 kwam trouwens op naam van André, die meteen na de opening de zwarte koning onder vuur nam, wat al na een zet of 15 resulteerde in mat.
Daarna werden de vooruitzichten echter snel minder zonnig. Hans stak een volle toren in een kansloos experiment en kon, nadat de meeste stukken geruild waren, niet anders doen dan het hopeloze hiervan erkennen. Roland stak zijn dame via het verorberen van een niet al te giftige pion op b2 in een wespennest en moest dat bekopen met dameverlies en zijn eerste nederlaag in het 2e sinds 14 maart 2008!
Piet van Tellingen liet mij, nadat hij in een toch wel lastige stelling een stuk had buitgemaakt, weten “ik overzie het niet meer”. De juistheid van die opmerking bleek even later, toen ook hij zijn dame verspeelde en kon opgeven.
De 1-3 stand was voor Leendert aanleiding om na misschien wel een half uur nadenken een even heilloze actie als Hans te ondernemen. “Met het oog op de stand moet ik wel iets forceren”, vond hij. Dacht hij misschien dat het al 1-4 was? Binnen enkele zetten stond hij wel twee torens achter en was het inderdaad 1-4.
Het hoogst haalbare was dus nog een gelijkspel. Objectief gezien zat dat er op grond van de stelling op de drie resterende borden niet in, maar helemaal onmogelijk leek het me niet. Robin droeg in elk geval zijn steentje bij. Hij had de partij degelijk opgezet, won een pionnetje en toen zijn tegenstander even niet oplette een vol stuk. Hier wel voldoende voor de winst.
Vervolgens beleefden de toeschouwers een enerverend slotakkoord.
Piet Zegers, gelukkig weer terug in de gelederen, was al heel lang bezig om plaagstootjes uit te delen, nadat hij met “slechts” kwaliteitsverlies aan een knock-out was ontsnapt. Dat deed hij in zijn bekende rappe tempo, waarna zijn tegenstander in tijdnood het spoor bijster raakte, de kwaliteit teruggaf en met misschien nog een minuut op de klok (Piet had nog bijna een uur) opgaf toen promotie van een zwarte pion niet meer viel tegen te houden.
Zou het dan toch nog?
Het mocht niet zo zijn. Bij de partij van Joop gebeurde ongeveer het tegenovergestelde. Hier had onze man het te kwaad met de klok. Na een belegering van zijn koningsstelling en een remiseaanbod van zijn tegenstander te hebben afgeslagen stond Joop gewonnen maar waren er voor beide combattanten nog maar enkele minuten over om de 36e zet te halen. In deze fase was de Koedijker net wat sneller en vergat Joop bovendien enkele keren de klok in te drukken, wat hem weer eens op een onverdiend verlies door tijdsoverschrijding kwam te staan.
Al met al een eervolle 3-5. Kijk hieronder maar eens naar de ratings (per 1 november).
Het Witte Paard 2 (1629) - Koedijk 1 (1767) 3-5
Roland van Soest (1759) - Danny Stoop (1794) 0-1
André Meester (1744) - Gerard van der Graaf (1859) 1-0
Leendert Saarloos (1723) - Jan Meringa (1781) 0-1
Robin Mandersloot (1611) - Jan van Dam (1690) 1-0
Piet Zegers (1677) - Dirk Slikker (1836) 1-0
Hans van Heems (1533) - André Buter (1803) 0-1
Joop Dragstra (1600) - Ron Mollenkamp (1683) 0-1
Piet van Tellingen (1381) - Jan Barteling (1698) 0-1