Opnieuw een zware nederlaag voor het tweede.

 

Aan het begin van dit seizoen stelde ik vast dat de competitie-indeling, met slechts één wedstrijd niet op vrijdagavond, ons tweede gunstig gezind was. En jawel, de enige uitwedstrijd op een andere avond, in de tweede ronde tegen Krommenie 2, leverde al meteen problemen op. We kwamen niet verder dan een zevental, dat met 7-1 in de pan werd gehakt.

Eveneens aan het begin van het seizoen heb ik in overleg met de tegenpartij de datum van onze wedstrijd in de vierde ronde verzet van 10 december,

twee weken na de derde ronde, naar 7 januari. Had ik dat maar niet gedaan………?

 

 

Want hoewel 7 januari dus op een vrijdag viel regende het afmeldingen. Twee man op familiebezoek, twee man ziek en nog een die niet op tijd van zijn werk terug kon zijn: we konden met niet meer dan zes man op bezoek bij Santpoort 3.

De borden 1 en 2 dus maar open gelaten. Maar dat had weinig effect want ik was zo “soepel” om de wedstrijdleider onze opstelling te overhandigen zonder om die van hun team te vragen.

Terwijl artikel 25 van het competitiereglement van de NHSB zegt:

“1. Voor het begin van een wedstrijd overhandigen de teamleiders de opstellingen van de  

  teams aan elkaar of aan de wedstrijdleider. Hierop moeten alle spelersnamen staan in  

  volgorde van de opstelling.”

Na het invullen van het wedstrijdformulier stonden aan bord 1 en 2 bij Santpoort de namen van spelers met ongeveer de laagste rating en scores van beide ½ uit 3 in de vorige ronden.

Waarmee ik niet wil zeggen dat we anders kans op de overwinning zouden hebben gehad, maar de nederlaag was mogelijk minder desastreus uitgevallen. Het werd opnieuw 7-1.

Uiteraard heeft ieder gespeeld voor een zo goed mogelijk resultaat.

Ko had de handicap dat hij al enkele maanden wegens lichamelijk ongemak uit de schaakrunning is. Maar hij was met het oog op de afzeggingen met tegenzin bereid om mee te doen. Hij kreeg het Boedapester gambiet tegen zich, wat hij nota bene zelf vaak heeft toegepast. Maar op de 9^e zet liep hij in een bekende matval: 1.d4,Pf6 2.c4,e5 3.dxe5,Pg4 4.Pf3,Pc6 5.g3,Pxe5 6.Pxe5,Pxe5 7.b3,Lb4+ 8. Ld2,De7 9.Lxb4??,Pf3 mat.

Met tegenzin begon ook Piet van Tellingen aan zijn  partij. Ik had hem zwart gegeven en met die kleur kan hij maar slecht uit de voeten. Ook nu kwam hij er niet aan te pas. Inmiddels had Hans een degelijke remise bereikt, maar zo stond er wel al ½-4½ op het scorebord.

Uit de resterende drie partijen had ik toch nog wel een paar punten verwacht. Maar André had te maken met een 13-jarig talent dat hem handen vol werk bezorgde en meer dan remise zat er niet in. Roland won via een matdreiging een vol stuk. Hij ging wat onzorgvuldig verder. In tijdnood ging zijn voorsprong verloren en bij het uitvluggeren legde hij het loodje.

Leendert tenslotte kampte na een toch redelijke opening plotseling met elkaar in de weg staande stukken. Net toen ik dacht dat hij zich kon bevrijden werd het vijandelijke loperpaar dodelijk.

Zo blijven we staan op 2 uit 4, voorlaatste, in de degradatiezone. Een zorgelijke situatie.

 

Santpoort 3              (1732)    - Het Witte Paard 2             (1591)           7-1

Hans Kors               (1882)     - Roland van Soest            (1755)          1-0

Dave Looijer            (1713)     - André Meester                (1742)          ½-½

Bert Stangenberger  (1766)     - Leendert Saarloos            (1735)          1-0

Ouker de Jong         (1730)     - Hans van Heems              (1533)          ½-½

Rob Buschman         (1559)     - Ko Buntsma                    (1404)          1-0

Ronald Hoekstra       (1743)     - Piet van Tellingen            (1374)          1-0