Witte Paard 1 legt het af tegen Santpoort

Werd vorig seizoen tegen de titelfavoriet in de openingsronde nog een gelijkspel behaald, ditmaal schoten we tekort na een snel opgelopen achterstand.
Dat was dan voor een groot deel te wijten aan uw verslaggever die net iets te aangenaam

verrast was door de openingskeuze van de nieuwbakken NHSB-kampioen. Ervan uitgaand dat alle voortzettingen al minstens tot eeuwig schaak leidden spendeerde hij amper bedenktijd daarmee volkomen voorbijgaand aan het wézenlijke probleem van zijn eigen stelling. Binnen de kortste keren werd zijn koning uitgerookt.

Jaap liet om mij duistere redenen na om zijn ontwikkeling met de rokade af te maken waarna het inslaan van een loper op g2 dat voorgoed onmogelijk maakte. Direct rampzalig leek dit overigens niet en dat het daarna tóch snel afgelopen was heeft mij nog geruime tijd in de veronderstelling doen verkeren dat hij z’n vertrouwde halfje weer te pakken had maar een blik op het wedstrijdformulier leerde helaas anders!

Christiaan had in zijn vertrouwde Aljechin de openingsproblemen naar behoren opgelost en remise was hier de logische uitslag.

Paul had na een Franse opening iets te enthousiast een kleine kwaliteit geofferd en behalve dat zijn laatste seconden wegtikten werd ook de activiteit van de zwarte stukken hem te machtig. Daarmee was voor de eerste tijdcontrole de wedstrijd praktisch beslist, ½-3½.

Aan de resterende borden werd in het vervolg gelukkig nog wel het meest optimale resultaat behaald.

Jan Brink liet zien dat een Stonewall-opstelling moeilijk te kraken is en gaf een knap staaltje verdedigen ten beste toen hij definitief opgezadeld leek te worden met de witveldige slechte loper.

Ook Jan Rot had zich bediend van de Aljechin-verdediging en dat blijkt kennelijk voor jeugdspelers een lastige opening om initiatief tegen te ontwikkelen. Desalniettemin moest hij nog wel een lastig dubbeltoreneindspel keepen, maar dat is hem wel toevertrouwd.

Tjerk van Blokland gaf zijn rentree de nodig glans mee door de andere Haver (die onlangs in het BDO Open nog zéér sterk voor de dag was gekomen!) met één van zijn uitgekiende systeempjes het schaakleven zuur te maken. Er was voortdurend dreiging tegen de zwarte koning en al leidde dit uiteindelijk niet tot een mataanval, het resterende dame-eindspel met pluspion voerde Tjerk met redelijk strakke hand tot winst.

Tenslotte Jan Roebers die niet op de hoogte was van het feit dat IM Piet Peelen lang niet altijd het topbord bezet. In een Caro-Kann moest hij al snel het initiatief aan zwart laten maar met listig verdedigingswerk wist hij Peelen toch weer in diens ‘vertrouwde’ tijdnood te brengen. Daarin kon hij zijn voordeel niet vasthouden en liet hij zelfs via een niet geheel feilloos uitgevoerde zet zijn toren bijna naar een fataal veld ‘doorglijden’. Voor Jan echter geen reden te reclameren en ook wedstrijdleider André Meester nam het niet al te zwaar op waardoor via het resterende eindspel met toren + ongelijke lopers ook hier remise als meest terechte uitslag uit de bus kwam.

Witte Paard 1 - Santpoort 3 – 5

Chris de Saegher (2179) - Ilias van der Lende (2285) 0 – 1
Jan Roebers (2138) - Piet Peelen (2359) ½ - ½
Jan Brink (2023) - Peter de Roode (2162) ½ - ½
Paul van Haastert (2049) - Wim Eveleens (2099) 0 – 1
Christiaan Molenaar (2007) - Wim Laurens Gravemaker (2061) ½ - ½
Tjerk van Blokland (1993) - Daan Haver (1976) 1 – 0
Jan Rot (1893) - Bas Haver (1939) ½ - ½
Jaap de Berg (1867) - Jan-Theodoor Burggraaf (1925) 0 – 1