Witte Paard 1 na comfortabele voorsprong opnieuw met lege handen
Ook tegen Amstelveen 2 valt de vergelijking met vorig seizoen in ons nadeel uit. Werd er toen in ronde 2 met enig geluk gewonnen, ditmaal was een 3-1 voorsprong niet genoeg om er zelfs ook maar één matchpunt aan over te houden!
De start was in meerdere opzichten echter uitstekend
want de twee relatief snelle overwinningen kwamen op naam van spelers die dat goed kunnen gebruiken. Christiaan werd met eigen wapens (Aljechin) bestreden en wist zodoende een variant op het bord te brengen waarin zwart nauwkeurig te werk moet gaan. Dat deed de Amstelvener niet bepaald en een gepend paard op d7 in combinatie met een koning die niet weg kon en een andere verdediger die uitgeschakeld werd besliste al snel de partij.
En dan Alexander. Na het drama in de bekerwedstrijd overwoog hij even het schaakbijltje er bij neer te gooien maar realiseerde zich al snel dat een en ander toch op het schaakbord zélf afgereageerd dient te worden. En hoe! Zijn b3-systeem werd op curieus genoeg op soortgelijke wijze aangepakt maar met nóg diepzinniger manoeuvres werd de zwartspeler volledig klem gezet en de geniepige terugtocht van de dameloper naar c1 zette de kroon op het werk, 0-2.
Het had zelfs nog mooier kunnen zijn als zowel Paul als Tjerk in de tijdnoodfase voor de 40e zet hun kansen volledig benut hadden maar het moet gezegd dat er in beide gevallen sprake was van een zeer gecompliceerde stelling (bij laatstgenoemde ook nog eens wederzijdse vliegende tijdnood!) waarin ook de tegenstander niet bepaald zonder kansen was. Kortom het muntje had daar ook de andere kant op kunnen vallen zeker als je de stellingen na de opening in ogenschouw neemt (lichtelijk dubieus pionoffer bij Paul en gapende gaten rond de zwarte koning bij Tjerk) maar complimenten voor de veerkracht en het creëren van het broodnodige tegenspel!
Daarmee was het bij de eerste tijdcontrole dus 1-3 maar de gang van zaken aan de resterende borden beloofde minder goeds.
Jan Roebers had een goed getimed kwaliteitsoffer gebracht om onder de aanvalsdruk uit te komen maar verblunderde op zet 40 helaas een vitale pion waarna de witte torens vrij spel hadden.
Jan Brink had in een Franse Doorschuifvariant weinig tot niets bereikt en moest een pionnetje investeren om naar een houdbaar lopereindspel te kunnen afwikkelen.Lange tijd leek er geen vuiltje aan de lucht totdat Jan met een terugtocht naar b1 alle retourvelden van zijn aanvankelijk goede loper ontnam en in tempodwang kwam, 3-3.
Invaller Roland van Soest kreeg voor ‘staartbordbegrippen’ een behoorlijk gereputeerde tegenstandster maar tegen rustige openingssysteempjes (Weens?!) waarin de strijd pas in een ver stadium ontbrandt voelt hij zich doorgaans wel op zijn gemak. Maar ondanks een ruimtelijk overwicht in het centrum had hij geen aanknopingspunten waar wit met een opmars van de f- en g-pion wél voor onheil kon zorgen. Uiteindelijk was een stukkeninvasie op de koningsvleugel niet te voorkomen en een dodelijke penning beslechtte de zaak.
Daarmee was de wedstrijd gekanteld en beslist want schrijver dezes (CdS) was in een dame-eindspel met minuspion verzeild geraakt (na al snel in de partij met één onnauwkeurigheid het initiatief volledig kwijtgeraakt te zijn) al leek dit vanwege de actieve opstelling van de witte dame relatief eenvoudig remise. Tot mijn grote ergernis liet ik de vrijpion echter tot de 3e rij oprukken maar zelfs toen bleken met het wegtikken van de laatste minuten de bekende eeuwig schaak mechanismen nog voorhanden te zijn.
Zukertort Amstelveen 2 - Witte Paard 1 4½ - 3½
Paul-Peter Theulings (2131) - Chris de Saegher (2179) ½ - ½
Christopher Brookes (2106) - Jan Roebers (2138) 1 – 0
Jan Helsloot (2093) - Jan Brink (2023) 1 – 0
Florian Jacobs (2095) - Tjerk van Blokland (1998) ½ - ½
Ridens Bolhuis (1944) - Christiaan Molenaar (2007) 0 – 1
Jeroen Schoonackers (1830) - Paul van Haastert (2049) ½ - ½
Gijs IJzermans (1970) - Alexander Kretzschmar (-) 0 – 1
Esther de Kleuver (2070) - Roland van Soest (1745) 1 – 0