Na de teleurstellende verrichtingen in de competitie moet het eerherstel voor ons eerste team maar gaan plaatsvinden in het NHSB-Bekertoernooi. Op maandag 18 februari stond voor ons in Heemskerk Excelsior op het menu.

 

Weliswaar een tweede klasse team, maar hadden zij niet de koploper in de Promotieklasse HWP 2 uitgeschakeld?! Wij waren dus gewaarschuwd!

Was het een kleine vorm van psychologische oorlogsvoering dat de tegenpartij het wedstrijdformulier met hun opstelling al duidelijk zichtbaar klaar had liggen?!

Hun met afstand sterkste speler was aan bord 2 geposteerd maar ook dat was uiteraard geen reden om de volgorde bij ons op het laatste moment om te gooien. Alhoewel, toen bij Jan Brink het Frans op het bord verscheen kreeg ik nog heel even spijt.

Daar had ik nog wél onze eerste bordspeler Yorick voor ‘gewaarschuwd’ en hij liet zich nu vol vertrouwen in op een Ben-Oni. Met de fianchetto-aanpak wist de zwartspeler duidelijk geen raad en binnen de kortste keren verschenen er twee verbonden vrijpionnen op de zesde rij. En aangezien daar nog geen eens een stuk voor geofferd moest worden was het eerste punt snel binnen!

En dan onze ‘herintreder’ Bryan. Zowel voor in- als outsiders wellicht een verrassende keuze maar de manier waarop hij in diverse rapidtoernooien huisgehouden heeft beloofde veel. Alleen had ik hem meegegeven dat zijn tegenstanders nu wél wat meer bedenktijd hebben om lichtelijk dubieuze openingssysteempjes af te straffen. Maar in deze partij ging nu juist Bryan in de denktank! En geef hem eens ongelijk als je geconfronteerd wordt met het betonschaak van het Londen-systeem (1.d4, 2.Pf3, 3.Lf4 gevolgd door e3 en c3). Na een aanvankelijk solide aanpak gooide Bryan de knuppel in het hoenderhok door een paard niet terug te trekken maar voor slechts één pion te offeren. En dat pakte wonderwel uit want de bovenmatige activiteit van de resterende zwarte stukken deden de witspeler al snel van het rechte pad verdwalen.

En inmiddels had Jan laten zien dat hij wel degelijk in staat is de Franse muur te slechten. Nadat de absolute heerschappij over de zwarte velden hem een kwaliteit opgeleverd hadden liet hij een mooi slotakkoord volgen door de zwarte koning via de h-lijn in een matnet te vangen.

En dan de teamleider/verslaggever (CdS). Hij kende eigenlijk ook geen openingsproblemen en kreeg de tijd om zijn Konings-Indische loper tot wasdom te laten komen. Dit gecombineerd met een vrijpion bleek evenwel een te grote luxe en wit kon zijn paard activeren en op pionnenjacht gaan in combinatie met dreigingen tegen de zwarte koning. Toen de wedstrijd al beslist was liet de witspeler zich op een zetherhaling in, waarschijnlijk ook met het oog op de zwarte vrijpion die naar de tweede rij dreigde door te stoten. Maar Fritz en andere schaakprogramma’s laten de witte koning onverschrokken naar voren lopen waarna zwart nog het een en ander te bewijzen had gehad (zie ook de website van Excelsior(www.hsvexcelsior.nl/nieuws)).

Excelsior               - Witte Paard                ½ - 3½

 

Marcel Duin (1872)      - Yorick ten Hagen (2169)    0 – 1

Paul Lieverst (2070)    - Chris de Saegher (2218)    ½ - ½

Evert Schmitt (1843)    - Jan Brink (2013)           0 – 1

Ruud Eisenberger (1834) - Bryan Wijk (1796)          0 – 1