Uiteraard willen we er niet van weten maar het is nog steeds mogelijk dat het eerste zijn wedstrijden volgend seizoen op doordeweekse dagen moet afwerken. Alleen al uit praktisch oogpunt een rampscenario

maar in de laatste ronde hebben we gelukkig alles nog wél in eigen hand, zelfs als ook de nummer 7 moet afdalen.

Zover was het echter niet gekomen als we tegen het nota bene verzwakt opgekomen Aartswoud gewoon onze kansen hadden waargenomen. Maar op zeker moment ging er heel veel mis.

Te beginnen bij Alexander die zich voorgenomen had snel te spelen maar door het ogenschijnlijk niet helemaal positioneel verantwoorde spel van zijn tegenstander weer zeeën van tijd investeerde. Het lek in de witte opzet bleek echter niet aan te tonen waarna het slechts wachten was op het wegtikken der laatste seconden.

Uw topscorer (CdS) kon vervolgens slechts doen wat op grond van het ratingverschil verwacht mocht worden en door Tjerk kwamen we zelfs even op voorsprong. Hij kreeg op de damevleugel geen strobreed in de weg gelegd en had op zeker moment zelfs 3 b-pionnen!

Eén daarvan kon uiteindelijk ongehinderd doorlopen.

Bij Paul een veelbelovende opening inclusief stukoffer dat zwart niet mocht aannemen. De afwikkeling naar een eindspel was gezien de in het midden verblijvende zwarte koning wellicht niet het meest optimaal maar ook daarin stonden de witte stukken actief genoeg om minstens remise te garanderen. Maar zoals u weet blijft Paul in de competitie weinig bespaard en ging het ook nu weer mis.

Een meevaller voor Jan Brink die in een theoretische variant van het Schots al snel een pion moest inleveren maar het lopereindspel vervolgens soepel binnen de remisemarge hield.

En dan het grote drama aan bord één. Yorick, geconfronteerd met een betonstort damepion systeempje, was er aanvankelijk in geslaagd via wat krom ogende manoeuvres op de koningsvleugel het initiatief aldaar volledig in handen te krijgen en met een kleine kwaliteit meer dacht hij de partij vlak na de tijdcontrole elegant uit te maken. Daarbij een tussenschaakje overziend wat hem een volle dame kostte, doek!

Nog steeds was er kans op een gelijkspel maar Jan Roebers liet in een toren/paard eindspel zijn grootste kans waarschijnlijk voor de tijdcontrole liggen en kon ondanks een gedekte vrijpion geen vorderingen meer maken. Uiteraard wél de complimenten voor de manier waarop hij de altijd gevaarlijke Helder het vuur aan de schenen wist te leggen.

Tenslotte Christiaan die met veel hangen en wurgen een eindspel met een loper meer had bereikt. Naar mijn smaak ruilde hij iets te snel de torens waarna het technisch zeer lastig werd om de twee witte verbonden vrijpionnen op de damevleugel te elimineren.

En helaas zelfs onmogelijk toen de witte koning zomaar alle ruimte werd gegund.

 

Witte Paard 1              -      Aartswoud 1                3½ - 4½

 

Yorick ten Hagen (2169)    -      Wilko v/d Gracht (1984)    0  -  1

Jan Roebers (2166)         -      Marc Helder (2133)         ½  -  ½

Chris de Saegher (2218)    -      Jan Stapel (1743)          1  -  0

Jan Brink (2013)           -      Jeroen Bakker (1903)       ½  -  ½

Christiaan Molenaar (1981) -      Lucas Boots (1688)         ½  -  ½

Tjerk van Blokland (1936)  -      Rob Bijpost (1754)         1  -  0

Alexander Kretzschmar 1775)-      Rik van Ingen (1807)       0  -  1

Paul van Haastert (1939)   -      Paul Grolman (1807)        0  -  1