Archief 2012-2013 (artikelen)

Witte Paard 1 vermijdt doemscenario

Na de vooruit gespeelde partij van Tjerk(in een Catalaan gunde hij niet voor het eerst alle ruimte aan zijn tegenstander die daar gepointeerd gebruik van maakte) zag het er even somber uit maar gelukkig

kon er op de speeldag zélf orde op zaken gesteld worden. Niet in de laatste plaats omdat er bij de tegenpartij ook nog eens enige basisspelers ontbraken (voor hun stond alleen de eer nog op het spel).

In de opening werd zoals gewoonlijk niet zoveel bereikt maar op het moment dat supporter Jan Rot (met OV via Obdam) arriveerde was de zon op diverse borden al gaan schijnen.

Paul heeft er naar eigen zeggen niet veel voor hoeven doen (kreeg een stuk ‘cadeau’) maar de manier waarop hij het op de koningsvleugel uittikte was weer een lust voor het oog (en dus op de valreep toch nog zijn welverdiende volle punt!).

Ondergetekende (CdS) experimenteerde weer eens tegen het Slavisch en had het geluk dat zijn jeugdige tegenstander op een aantal momenten de kans voorbij liet gaan om het enigszins bevrijdende c5 te spelen. Nu kon de c-pion simpelweg opgehaald worden waarna dankzij de binnendringende torens bovendien ook nog eens een aardige slotcombinatie (met als pointe ondekbaar mat) mogelijk werd.

Yorick moest na een minder geslaagde Catalaanse opzet wederom zijn dame inleveren. Ditmaal uit nood geboren maar hij kreeg er nu wél een toren en een loper voor. Toen hij vervolgens ongestraft de ene na de andere pion mocht opruimen hield zijn tegenstander het, ook met het oog op het ratingverschil, opeens voor gezien.

Jan Brink kreeg te maken met een vrij onschuldige aanpak van de Caro-Kann (korte rokade in de Hoofdvariant) maar met zwart valt daar ook weinig van te maken, remise dus.

Aan invaller Bryan de schone taak om het beslissende punt binnen te halen. Vroegtijdig een pion geïncasseerd, vervolgens even de zwarte activiteit indammen, de juiste stukken ruilen en het centrum naar voren laten stormen. In wederzijdse tijdnood leverden de twee vrijpionnen even zovele torens op!

In de lange theoretische variant van het Siciliaans die bij Christiaan op het bord was gekomen bleek de zwartspeler beter op de hoogte van de laatste mode aangezien hij uiteindelijk een beslissende aanval op de damevleugel van de grond kreeg.

Het slotakkoord was voor Jan Roebers die daarvoor weer eens ouderwets een Ben-Oni van stal had gehaald. Daarin is zoals bekend de correctheid van de zetten niet altijd even belangrijk, het uitvoeren van de laatste beslissende truc des te meer!

Tenslotte het enige minpuntje: de zoekgeraakte portefeuille van Bryan?!

Caïssa/De Eenhoorn 3            -            Witte Paard 1                                                2½ - 5½

Ton van Dijk (1860)                  -            Yorick ten Hagen (2169)                                0 - 1

Fred Avis (1897)                        -            Jan Roebers (2166)                                       0 - 1

Abel Romes (1839)                  -            Chris de Saegher (2218)                              0 - 1

Erik van Tooren (1895)            -            Tjerk van Blokland (1936)                             1 - 0

Dirk Lont (1761)                        -            Christiaan Molenaar (1981)                          1 - 0

Johan Paul Hendriks (1778)  -            Jan Brink (2013)                                             ½ - ½

Aad Laan (1707)                       -            Bryan Wijk (-)                                                    0 - 1

Gerard Groot (1598)                 -            Paul van Haastert (1939)                              0 - 1