In de kwartfinale van de NHSB bekercompetitie diende afgerekend te worden met Bergen dat in de voorgaande ronden al enigszins boven zichzelf was uitgestegen tegen op papier sterkere tegenstanders. Ditmaal was het krachtsverschil zo mogelijk nog groter aangezien ze het zonder hun eerste twee bordspelers moesten stellen. Maar wij hebben er nog het nodige aan gedaan om een werkelijk huzarenstukje van hun kant mogelijk te maken.

Yorick had zich tegen 1.d4 weer eens gewapend met het Konings-Indisch wat natuurlijk tot avontuurlijke stellingen kan leiden. Maar sommige theoretisch verantwoorde varianten in deze opening kunnen ook al snel tot een op het oog saai eindspel leiden. Reden voor Yorick om na het remiseaanbod van zijn tegenstander eens een rondje langs de andere borden te maken en het even later aan te nemen.

Hoewel hij in het verleden al sterke staaltjes van eindspel duw- en trekwerk ten beste heeft gegeven had hij ditmaal kennelijk het nodige vertrouwen in de overige stellingen.

Of hij lang bij bord 3 gestaan heeft weet ik niet maar Jan Brink leek een scherpe Caro-Kann Doorschuifvariant niet geheel zorgenvrij door te komen. Of het zo erg was dat hij z’n dame moest offeren om van een sterk paard op d6 af te komen weet ik niet maar feit was dat de gehoopte compensatie uitbleef. Tegenstander Duinmaijer, die gezien zijn ratingverval wel weer eens aan een succesje toe was, kon het op bepaalde momenten al eenvoudig uitmaken maar zijn stijl getrouw koos hij voor een minder geplaveide route naar een uiteindelijk matnet rond de zwarte koning.

Ondertussen had schrijver dezes (CdS) optimaal weten te profiteren van het vroegtijdig ruilen van zwart’s witveldige loper. Daardoor kon zijn eigen loper uitgroeien tot held van de diagonaal h1-a8, zowel in aanvallend als verdedigend opzicht. Alhoewel dat laatste alleen in de analyse aan de orde kwam want in de partij liet de zwartspeler de gelegenheid om rond de witte rokadestelling eventueel nog in troebel water te vissen achterwege waarna het sloopwerk op de damevleugel er snel een eind aan maakte.

En zo was de partij van Bryan beslissend waarbij voor ons een remise dus ook al zou voldoen. De jacht op extra ratingpuntjes was echter een beetje uit de hand gelopen en met bovendien ook nog eens minder dan 3 minuten op de klok keek onze man tegen een pion achterstand aan. Daarbij moest ook nog rekening worden gehouden met een dodelijke D + P combinatie waartegen de witte dame en loper met alleen pionnen op de koningsvleugel niet veel konden uitrichten. Toen Bryan ook nog eens dameruil versmaadde ging ik maar even een paar stukken aan de andere kant van de zaal opruimen. Toen ik terugkwam zag ik dat de zwarte toren op d8 nog steeds niet in de aanval betrokken was en in plaats daarvan via een dameschaakje op h4 verloren ging!

Ach, geluk dwing je af zullen we maar zeggen en uiteindelijk heeft het uitruilen van de centrumpion(nen) tegen de zwarte h-pion toch succes gehad!

Witte Paard                                    -            Bergen                                                 2½ - 1½

Yorick ten Hagen (2148)             -            Jacob de Boer (1858)                         ½ - ½

Chris de Saegher (2225)            -            Richard Frans (1889)                          1 - 0 

Jan Brink (2008)                           -            Martin Duinmaijer (1699)                    0 - 1

Bryan Wijk (1823)                         -            Albert Dekker (1768)                            1 - 0