Waar het jeugdige team van Santpoort 2 vorig seizoen tweemaal geen problemen opleverde zou dat ditmaal ongetwijfeld anders zijn.

Niet alleen vanwege de natuurlijke progressie aan hun kant maar vooral ook gezien de aderlating onzerzijds. Ten opzichte van de competitiewedstrijd in maart waren wij op maar liefst 4 plaatsen gewijzigd en vooral het gat dat Jan Roebers en Yorick ten Hagen achterlaten vul je nu eenmaal niet makkelijk op. Een extra complicatie vormden wellicht de klanken van het plaatselijke buurtfeest annex muziekfestijn die hun weg naar de speelzaal moeiteloos vonden. De openingsfase, toch al nooit ons sterkste punt, werd opgesmukt met K3-achtige klanken, een Anouk-kloon begeleidde het middenspel en de tijdcontrole werd gelardeerd met hardrockklassiekers. Kortom het repertoire dat je niet direct met de gemiddelde Witte Paarder associeert maar laten we verder geen verbanden leggen.

De eerste uitslag kwam op naam van invaller Jan Rot. In een Siciliaan had hij al snel alle problemen opgelost en in het resterende eindspel van toren en loper tegen toren en paard met niet-vastgelegde pionnen op beide vleugels leek zwart toch wat makkelijker spel te hebben toen er tot remise besloten werd.

Eenzelfde resultaat kwam bij Thomas op het bord en daar mochten wij niet over klagen. Lang weggeweest uit de schaakarena ontglipte hem een vingerfoutje in de opening waarna er niet anders restte dan te vluchten in een slecht eindspel. De witspeler schatte dat kennelijk niet op de juiste waarde in gezien zijn remiseaanbod!

Bij Jaap is er doorgaans meer reden voor een dergelijk aanbod en het afslaan daarvan bekomt zijn tegenstanders niet zelden slecht. Ditmaal was het helaas Jaap zélf die ongeduldig werd en vlak voor de 40^e zet een bok schoot.

Ondergetekende (CdS) had geen potten kunnen breken in een optisch gunstige Wolga-stelling en moest een afwikkeling naar een remise toreneindspel toestaan.

Ook aan Bryan waren de witte stukken niet besteed: zeeën van tijd gingen verloren met ongetwijfeld geniale concepten maar op het bord kwam het er niet van. Een sterke vrijpion ondersteund door een zwart loperpaar brak hem uiteindelijk op.

Een meevaller was de overwinning die Paul boekte want ondanks de royale tijdsvoorsprong was het zijn tegenstander die de nodige fouten op elkaar stapelde.

Bij Tjerk ging het een stuk regelmatiger. Met het pionoffer in de opening wist hij wel raad en toen vlak na de tijdcontrole een tweede buitgemaakt werd was het 3½-3½!

Helaas was de schade die Jan Brink opgelopen had niet meer te repareren. Na een voor hem niet bepaald karakteristieke opening leverde een uit nood geboren stukoffer nog behoorlijk spel op maar middels een slim kwaliteitsoffer nam wit het initiatief over. Het zwarte pionnenoverwicht was van ondergeschikt belang: in combinatie met de dame waren loper en paard uiteindelijk oppermachtig.

 

Santpoort 2 - Witte Paard 1 4½ - 3½

 

Martijn de Roode (2129) - Chris de Saegher (2217) ½ - ½

Dave Looijer (2017) - Jan Brink (2006) 1 – 0

Hans Kors (1990) - Bryan Wijk (1839) 1 – 0

Brian Möllenkamp (1874) - Jan Rot (1826) ½ - ½

Rob de Roode (1845) - Tjerk van Blokland (1924) 0 – 1

Wim Gravemaker (1813) - Paul van Haastert (1960) 0 – 1

Sjoerd Haver (1771) - Jaap de Berg (1839) 1 – 0

Gijsbert de Bock (1677) - Thomas Tates (-) ½ - ½