Het ging niet bepaald gemakkelijk maar het eerste team wist uiteindelijk de volle winst te behalen en zag bovendien de directe achtervolgers lelijke uitglijders maken. Daarmee ziet het er waarschijnlijk naar uit dat de twee promotieplaatsen door de 3 Zaanse teams betwist gaan worden.

Alexander, in de vorige wedstrijd snel afgeserveerd, was vast niet van plan om weer cadeautjes uit te delen, zeker niet op z’n eigen verjaardag! Maar opeens mocht de witte koningsloper, die na een Moderne Verdediging via een pionnenstorm op de damevleugel nog terug in zijn hok was gedrongen, vernietigend de zwarte koningsstelling binnendringen.

Gelukkig was er ook bij de tegenpartij iemand die zijn tijd bepaald niet goed indeelde en daar mocht uw verslaggever (CdS) van profiteren. Net voordat het zwarte eindspelvoordeeltje uit leek te groeien naar beslissend formaat ging de witspeler door zijn vlag.

Even knap als welkom was de derde achtereenvolgende zege die Robin als invaller wist te boeken. Vooral omdat zijn koningsstelling na de opening enigszins verdacht oogde. Maar na het meegraaien van een pionnetje wist hij ook nog eens dameruil af te dwingen waarna de weg vrij was voor twee vrije centrumpionnen.

Daar stond helaas een nederlaag van Christiaan met de witte stukken tegenover. In een Pirc kwam het offensief op de koningsvleugel niet van de grond en belandde niet geheel onvrijwillig de eigen koning in een mijnenveld.

Nog een tegenvaller was de remise van Paul, ondanks een veelbelovende stelling na de opening. Waarschijnlijk maakte hij zich in de kritieke fase iets te veel zorgen over het zwarte tegenspel.

Thomas leek het in een Aljechin aanvankelijk precies zo te spelen als de zwartspelers het willen hebben want al vrij vlot werd zijn pionnencentrum opgeblazen. Maar hij wist er nog een afwikkeling naar een iets beter toreneindspel uit te halen dat wellicht iets te vroeg remise gegeven werd. Zijn eigen thuisfront zal hier echter ook tevreden over geweest zijn!

De remise van Jan Brink viel in het kader ‘zwaarbevochten’ en zijn keuze om op het moment dat een paard zijn stelling dreigde binnen te dringen de dame te geven pakte goed uit. Vooral ook toen hij ook nog eens de beschikking kreeg over een vrije f-pion waarna wit geen winstpoging meer kon ondernemen.

En zo kon net als vorig jaar in Alkmaar opnieuw Bryan zich opwerpen als de ware plaaggeest voor De Waagtoren! Ik weet niet of hij met zijn vroege damemanoeuvre een snelle afwikkeling naar een op het oog gelijk eindspel beoogde maar hij voelde zich daarin duidelijk beter thuis dan zijn tegenstander die zich op liet schepen met een slechte loper. Een zwart kwaliteitsoffer bood ook geen soelaas al had Bryan uiteindelijk wel bijna al z’n resterende bedenktijd nodig om zijn vrijpionnen naar de overkant te loodsen. Wellicht ook om de aandacht van het overgebleven publiek te trekken?!

Witte Paard 1 – Waagtoren 3  4½ - 3½

(Chris de Saegher 2189 – Leonard Haakman 1856 1 – 0, Bryan Wijk 1943 – Ruud Niewenhuis 1762 1 – 0, Alexander Kretzschmar 1792 – Piet Pover 1886 0 – 1, Paul van Haastert 2038 – Alex Albrecht 1818 ½ - ½, Jan Brink 1907 – David Baanstra 1788 ½ - ½, Christiaan Molenaar 1925 – Gerrit Lemmen 1777 0 – 1, Robin Mandersloot 1752 – Wim Driessen 1736 1 – 0, Thomas Tates 1729 – Albert van der Meiden 1773 ½ - ½)