Kleine nederlaag redelijk resultaat van ons 2e tegen Waagtoren 5.

Hoe gunstig wil je de competitie-indeling hebben? Op één na alle wedstrijden op vrijdag. Mooi toch? Mooi niet kennelijk.
Afgelopen vrijdag was het weer eens zover. Met de grootste moeite kon ik voor de thuiswedstrijd van ons 2e tegen De Waagtoren 5 uit Alkmaar een achttal op de been, lees achter het bord, krijgen.

Steeds word ik daar, wetend dat er ook belangrijker zaken zijn dan een potje schaak, een beetje bedroefd van. Voor mij is de vrijdagavond al meer dan 60 jaar, héél hoge uitzonderingen daargelaten, Witte Paardavond. Ik ben lid, heb me beschikbaar gesteld voor een team en doe nog wel eens het een en ander voor de club.
Zo mailde en belde ik er maar weer op los om de gaten op te vullen. Gelukkig hebben we wat jeugdleden die nog enthousiast zijn en op deze manier kans krijgen om wedstrijdervaring op te doen. Elk nadeel heeft zijn voordeel, weet je wel.

Genoeg gezeurd, trek het je maar niet aan. Het vervolg is redelijk positief.

In de veronderstelling dat we het met onze basisopstelling tegen Waagtoren 5 al moeilijk genoeg gehad zouden hebben, rekende ik nu op een forse nederlaag.
Maar dat pakte toch anders uit. Vooral het begin was verrassend.
Onze debutant zat met zwart na een kwartiertje al glunderend toe te kijken hoe zijn tegenstander met een rood hoofd dameverlies dacht te kunnen voorkomen. Een tegenaanval op de dame van Albert was het enige, maar had toch een stuk moeten kosten. Helaas, Albert zag iets over het hoofd, koos de verkeerde zet en stond even later mat.
De achterstand werd al snel goedgemaakt en zelfs omgezet in een voorsprong.
Roland liet lustig zijn witte pionnen opmarcheren, ontwrichtte de zwarte lange rochadestelling en dwong na een dame-uitval naar a7 zijn tegenstander tot opgave.
Ook Hajo won, maar vraag niet hoe. In een stelling met aan beide kanten stuk-ken die in stonden, maar waarin hij volgens mij voordeel kon behalen, koos ook hij een verkeerde voortzetting. Zijn witte koning belandde ergens in de buurt van h4 en ik had de nul al min of meer genoteerd. Groot was mijn verbazing toen hij even later zat te analyseren en op mijn vraag naar de uitslag meldde: gewonnen. Blunder van zijn opponent. Waarvoor dank.
Jelle bracht het er in zijn tweede optreden voor ons team heel wat beter af dan tegen Aris de Heer. Ergens verspeelde hij een pion, maar met drie tegen vier en aan beide kanten nog toren en loper op het bord, gaf ik hem goede remisekansen. Met meer ervaring zou hij beslist niet, zoals hij nu deed, de torens en lopers hebben laten afruilen. Het pionneneindspel was kansloos.
Bob boekte zijn derde remise. Niet onverdienstelijk natuurlijk maar met een pluspion en een op een bepaald moment behoorlijke stelling hoopte ik eigenlijk op meer. Hij koos – of het nodig was weet ik niet – voor een kwaliteitsoffer en even later deelden hij en zijn tegenstander het punt.
Bij deze 2½-2½ stand had ik goede hoop op een gelijkspel. Maar dat werd pro-blematisch na het verlies van Piet. In het middenspel stond hij zeker niet minder. Een penning leverde helaas niets op maar een vrijpion op de h-lijn moest toch kansen bieden, dacht ik. Uiteindelijk promoveerde die pion ook, maar de dame kon meteen in de doos in ruil voor wits laatste stuk, een loper. Piet had toen nog wel een loper, maar die legde het af tegen een pionnenovermacht.
Hans had van een geïsoleerde vijandelijke pion niet kunnen profiteren en belandde in een eindspel met ieder twee torens en evenveel pionnen. Op zijn vraag of hij remise mocht aannemen kon ik redelijkerwijs niet ontkennend antwoorden.
Daarmee zadelde ik mezelf op met het probleem van de laatste man die bij een 3-4 achterstand de gelijkmaker moet zien te scoren. Eerst sloeg ik daarom een remiseaanbod af. Mijn stelling bood met loper en paard tegen twee lopers, waarvan een weliswaar buiten spel maar wel gericht op een geïsoleerde pion van mij, weinig perspectief. Met elk nog zo’n vijf minuten op de klok berustte ik in het onvermijdelijke: 3½-4½ dus.

Op 11 december (vrijdag!) wacht ons al de volgende ontmoeting, uit in Haarlem tegen Kennemer Combinatie 4.
Eric heeft na een vraag van mij aangegeven alleen in uiterste nood bereid te zijn om mee te doen. Wie weet?

27-11-2015 Het Witte Paard 2 (1604 ?) - De Waagtoren 5 (1700) 3½ - 4½
Jan Rot (1819) - Jan Poland (1765) ½-½
Roland van Soest (1802) - Aart Kögeler (1803) 1-0
Piet Zegers (1741) - Nico Mak (1710) 0-1
Hans van Heems (1537) - Frits Leenart (1693) ½-½
Bob de Wit (1539) - Alexander Versluis (1709) ½-½
Hajo Bons (1191) - Andre Bremmers (1630) 1-0
Albert de Wit - Peter Duijs (1654) 0-1
Jelle Groot - Ronald Kamps (1639) 0-1