Stuntje van NHSB-bekerteam

Daar er aan alle vrijdagen in januari en februari voor een van beide, of beide partijen bezwaren kleefden, en competitieleider Aart Strik niet bereid was uitstel tot na 5 februari te geven, werd de thuiswedstrijd om de NHSB-beker omgezet in en uitwedstrijd op 4 februari in Purmerend.
Na de gemakkelijke 4-0 zege op Het Paard van Ree wachtte ons nu een tegenstander van ander kaliber.

Hoewel zij door ziekte niet op z’n allersterkst uitkwamen bestond het viertal van Purmerend toch nog uit spelers met ratings van ruim 2000 en (hoog) in de 1800. Behalve de speler aan bord 2, Ton de Veij, die hoog in hun 3e achttal speelt.
Voor Hans aan bord 4 was het dan ook een vrij kansloze missie. Na een zoals altijd gedegen opening kwam hij op enig moment toch de kwaliteit achter, probeerde het nog een tijdje maar moest uiteindelijk toch capituleren.
Zelf smaakte ik het genoegen om de stand gelijk te trekken tegen bovengenoemde Ton, een oude bekende van me. Ik zag hem kortgeleden nog bij de Tata-tienkampen en ook bij veteranentoernooien is hij vaak deelnemer. We speelden een interessant partij waarin ik na de opening niet tevreden was over mijn stelling. Min of meer uit nood nam ik een afwikkeling die mij twee torens en een stuk tegen dame en enkele pionnen opleverde. In het vervolg bood zwart met het oog op de stand op de overige borden remise aan, waarop ik natuurlijk niet kon ingaan. Daarna koos hij niet altijd de beste voortzetting waardoor mijn stukken na het terugofferen van een kwaliteit op onaantastbare posities konden gaan staan. Bij het wegtikken van de minuten kreeg ik groot voordeel en na verlies van enkele pionnen en een loper gaf mijn tegenstander op.
Bij André en Roland ging de tijd ook een voorname rol spelen. Laatstgenoemde had met nog iets meer dan 10 seconden op de klok – er kwamen wel bij elke zet 10 seconden bij – een stelling met minder materiaal maar wel een gevaarlijk uitziende pion op de voorlaatste rij. Zijn tegenstander had wat meer tijd maar zag ook de seconden wegtikken. Het einde kwam plotseling toen de Purmerendspeler mat in 1 over het hoofd zag.
Dat betekende dat wij, ongeacht de uitslag van André’s partij door waren naar de volgende ronde want bij 2-2 zou het resultaat aan bord 4 afvallen. Onze kopman bereikte na een achterstand van een pion te hebben ingelopen een toreneindspel waarin beide spelers een pion naar de overkant van het bord zouden brengen. André kwam echter net een zet te laat en het was een kwestie van techniek voor zijn tegenstander om de zwarte pion op d2 te gaan veroveren. Tot mijn verbazing bleek hier een speler met rating 2044 die techniek niet te beheersen. Hij liet André ook een dame halen, ruilde de dames en zag toen dat het pionneneindspel voor hem verloren was. Eindstand 3-1 en de rating van André virtueel boven 1900!
André Meester (zwart, 1895) – Michael Yu (2044) 1-0, Jan Rot (1813) – Ton de Veij (1815) 1-0, Roland van Soest (1821) – Rob van Someren (1889) 1-0, Hans van Heems (1588) – Robbert Mirani (1887) 0-1.