Bekerteam naar laatste acht
De competitieleider bleek ons wat de loting voor de 2e bekerronde betreft wederom goed gezind. Tegenstander was SC Westeinder, een fusieclub waarin weliswaar nog veel sterke oud-leden van Aalsmeer op de ledenlijst staan maar die op hun beurt allemaal voor andere clubs binnen de NHSB of SGA uitkomen. Het grootste probleem achteraf was de reis naar het dorpshuis in Kudelstaart.
Sinds het wegennet vanaf de A4 richting Aalsmeer aangepast is raak ik daar altijd enigszins mijn oriëntatie kwijt. Toen we even na acht uur arriveerden bleek de fase van klaarzetten van het materiaal gelukkig nog in gang te zijn. Ook goed voor onze 'gastspeler' Kees Dekker die vanuit het zuiden ook even naar de juiste route had moeten zoeken.
Dan de wedstrijd zelf. Kees kwam via een zetverwisseling terecht in een zelfde soort stelling (Pirc met Sämisch trekjes) die ik te bestrijden kreeg. Alleen ging zijn tegenstander 'all in' voor een koningsaanval inclusief pionoffer waar ik voor een meer gecontroleerde centrumaanpak koos. Kees wist de gevaren goed te bezweren en bracht het eerste punt binnen.
Jan Brink was, zoals dat in het Schots met ruilen op c6 wel vaker het geval is, al snel in een eindspel verzeild geraakt en die zijn meestal iets beter voor wit. Het kwam wellicht doordat hij 's ochtends nog een vermoeiende reis vanuit Groningen had gemaakt want op zeker moment liet hij een afwikkeling naar een pionneneindspel toe waarin zwart twee ver verwijderde vrijpionnen had. Ik meende te zien dat hij dankzij z'n d-pion via een soort van Reti manoeuvre nog net op tijd zou zijn om naast de b-pion ook de zwarte g-pion onschadelijk te maken maar volgens Kees (een autoriteit op het gebied van pionneneindspelen) was het gewonnen voor zwart. Echter, de zwartspeler ging er niet op in, hield de torens op het bord en bleef in het resterende eindspel ook regelrecht op remise aansturen.
Dat was in principe de beslissing in de wedstrijd, zeker toen ik remise aangeboden kreeg. Dat was nadat ik een zwart desperado paardoffer op d5 niet met een relatief simpel te berekenen stukwinst had beantwoord maar in plaats daarvan zelf een kwaliteit offerde. Weliswaar voor 2 pionnen en een machtig paard in de buurt van de zwarte koning maar met weinig tijd op de klok. Een beetje onverantwoord dus want de zetten om het initiatief vast te houden waren zeker niet zomaar te voorzien maar ik vond ze gelukkig wel. De partij kreeg een abrupt einde toen zwart even vergat dat er nog steeds mat op e7 dreigde maar de overwinning was waarschijnlijk sowieso niet meer in gevaar gekomen.
Van Jan's partij heb ik heel weinig gezien behalve dan dat het weer zo'n modieus Lf4 systeempje was. Daar kun je gewoon tegen 'gaan staan' en met geduldige no nonense zetjes eventueel opdoemende problemen vermijden. Dat is Jan natuurlijk wel toevertrouwd en uiteindelijk kon hij langzamerhand de regie overnemen en profiteren van schoonheidsfoutjes en haarscheurtjes in het witte bolwerk.
SC Westeinder - Witte Paard ½ - 3½
(Vincent Jongkind 1947 - Chris de Saegher 2121 0 - 1, Peter Verschueren 1731 - Kees Dekker 2024 0 - 1, Richard Piller 1748 - Jan Brink 1866 ½ - ½, Maarten de Jong (-) - Jan Rot 1769 0 - 1)