Het Witte Paard 2 maakt nu geen fout: kampioen!
Het kon een zinderende finale worden, zei ik in mijn welkomstwoord bij aanvang van Het Witte Paard 2 – HWP Haarlem 7. Weliswaar was er een groot ratingsverschil in ons voordeel, maar toch……
De stand aan kop in 3F maakte dat nog 3 teams kans hadden op het kampioenschap:
1. Het Witte Paard 2 10 matchpunten, 21 bordpunten
2. Kennemer Comb. 6 8 matchpunten, 20 bordpunten
3. HWP Haarlem 7 8 matchpunten, 20 bordpunten
Wij hadden dus aan een gelijkspel genoeg om als eerste te eindigen. Maar bij winst van HWP met 3½ - 2½ zouden zij ook op 10 matchpunten komen en bij gelijk aantal bordpunten, 23½, zou het onderling resultaat in hun voordeel beslissen. Maar dan kon ook Kennemer Combinatie 6 bij winst met ruime cijfers tegen De Uil 4 nog kampioen worden. Die wedstrijd werd tegelijkertijd gespeeld.
Toen ik na thuiskomst de uitslag van onze wedstrijd ging invoeren op de NHSB-website was de uitslag van de concurrent al verwerkt. En inderdaad, Kennemer Combinatie 6 bovenaan na een 5-1 zege.
Lang duurde dat niet. Na het verwerken van onze uitslag (ook 5-1) stond er:
1. Het Witte Paard 2 12 matchpunten 26 bordpunten
2. Kennemer Comb. 6 10 matchpunten 25 bordpunten
3. HWP Haarlem 7 8 matchpunten 21 bordpunten.
Wat vorig seizoen niet lukte, toen we bij het ingaan van de laatste ronde ook aan een gelijkspel genoeg zouden hebben, maar door de jeugd van De Waagtoren 7 werden geklopt, ging nu tamelijk eenvoudig.
Na ongeveer een half uur kon het eerste punt worden genoteerd. Jaap hoefde daar weinig moeite voor te doen, zijn tegenstander verspeelde al rond de 10e zet een stuk.
Ook het volgende punt was het gevolg van Haarlems stukverlies. Mijn tegenstander verrekende zich, leverde eveneens een stuk in en zag geen heil in verder spelen.
In de andere partijen ging het minder gemakkelijk, maar het zag er al gauw naar uit dat de minstens vereiste 3-3 nog slechts een kwestie van tijd was.
Leendert stond wel wat minder in het eindspel maar echt gevaar liep hij niet. Remise was het logische resultaat.
En toen even later Hans, met een pion minder maar betere stelling, een zelfde uitslag kreeg aangeboden was het kampioenschap een feit.
Piet creëerde op de a- en b-lijn een witte triopion, waar geen enkele zwarte tegenover stond. Zelfs het verspelen van een kwaliteit kon niet verhinderen dat die pionnen na afruil van veel stukken naar de overkant marcheerden, waarbij de overgebleven zwarte toren machteloos was.
En tenslotte scoorde André, die evenals Piet wel weer eens aan een overwinning toe was, het vijfe bordpunt. Na met een riskante paardzet verwarring in de witte gelederen te hebben gesticht kon hij even later zijn tegenstander zelfs mat zetten.
Het Witte Paard 2 is dus na twee jaar terug in de 2e klasse. Wordt dus ook weer een achttal, tenzij de nieuwe competitieopzet anders bepaalt.
André Meester (1888) – Gerko Vos (1555) 1-0
Jaap de Berg (1801) – Jaap Rotte (1559) 1-0
Jan Rot (1769) – Jan Willem van Thiel (1499) 1-0
Piet Zegers (1653) – Mark Hemelrijk (1473) 1-0
Leendert Saarloos (1667) – Hans Huson (1601) ½-½
Hans van Heems (1527) – Huub Elzerman (1490) ½-½