Witte Paard K1 mist kans op clean sheet
De wedstrijd tegen rode lantaarndrager VAS 3 mocht geen problemen opleveren en dat deed die uiteindelijk ook niet. Sterker nog: de punten stroomden al snel één voor één binnen.
Te beginnen bij Jaap die normaal gesproken toch als één van de laatsten bezig is. Nu kreeg hij in zijn geliefde Londen systeem nog voordat het middenspel moest beginnen de gelegenheid tot een vernietigend loperoffer op h7. De keuze aan zwart was slechts die tussen mat of dameverlies.
Robin zag zijn jeugdige tegenstander een bekende fout in een nog bekender gambiet maken. Die wist ondanks de verzwakte zwarte velden de zaken nog wel redelijk bij elkaar te houden maar in het eindspel vond alsnog een invasie langs de derde rij plaats.
André had vanuit de opening ook een prettig stukkeninitiatief kunnen ontwikkelen en dat werd er na een schijnoffer om wat stukken te ruilen niet minder op. Toen zijn tegenstander de regie trachtte over te nemen met een incorrect stukoffer op a3 was het snel gedaan.
Jan Brink werd geconfronteerd met de ruilvariant tegen de Caro-Kann. Nadat hij de witveldige loper had geruild kon hij op de damevleugel de bekende minoriteitsaanval beginnen die uiteindelijk culmineerde in het binnendringen van de zwarte torens.
Vervolgens moesten we wachten tot na de tijdcontrole voordat het 'verlossende' punt binnengebracht werd. En die eer viel onze andere Jan te beurt. Na een rustige opening had hij met c5-c4 wit enigszins de vrije hand in het centrum gegeven maar nadat er veel stukken geruild werden ging de meerderheid op de damevleugel steeds zwaarder wegen en kon er afgewikkeld worden naar een gewonnen pionneneindspel.
Christiaan was ditmaal wel op één van de scherpe hoofdvarianten van de Draak ingegaan maar moest eventuele wilde plannen om de zwarte koning mat te zetten al snel laten varen. Gelukkig kon het dreigende vormen aannemende zwarte stukkenspel op de damevleugel ingedamd worden en ontstond er een dubbeltoreneindspel. En daarin is het Christiaan meestal wel toevertrouwd om opdoemende kansen optimaal aan te pakken, zo ook nu.
Bij een 6-0 tussenstand werd het slotakkoord helaas toch aan de gastheren gegund. Paul had een kansrijk kwaliteitsoffer kunnen brengen dat twee pionnen en een tochtige zwarte koning opleverde. Bij een afwikkeling naar een dameeindspel stond hij op zeker moment nog steeds die twee pionnen voor. Maar een minder optimaal veld voor de witte dame maakte de winst al problematisch. De afwikkeling naar een pionneneindspel bracht vervolgens door de iets te actieve zwarte koning niet het gewenste resultaat.
En dan uw verslaggever die, om met Mart Smeets te spreken, dit seizoen 'zwart brood moet eten'. Ditmaal na wederom een weinig ambitieuze aanpak van zijn Caro-Kann leek het toch aardig naar wens te gaan en ontstond er een eindspel met de zwarte stukken actief geposteerd op mooie velden. Wit bleek echter toch een soort van vesting te kunnen opwerpen wat mij ertoe bracht om in een ultieme winstpoging het meest actieve zwarte stuk (paard) te ruilen tegen het minst actieve witte stuk (loper). Dat bracht dan weer wel motieven met een verre vrijpion tegen een afzijdig staand paard op het bord maar de witspeler verdedigde zich nauwkeurig, griste een pion op de damevleugel mee en wist de vrije h-pion nog net te blokkeren met zijn toren. Aangezien het paard inmiddels ook in de buurt stond moest ik nu op zoek naar gelijkspel, deed dat iets te ongeduldig en overzag daarbij een toch niet zo moeilijk te spotten paardvork.
VAS K3 - Witte Paard K1 1½ - 6½
(Dick Paulis 1852 - Christiaan Molenaar 2109 0 - 1, Benno Drewes 1691 - Chris de Saegher 2132 1 - 0, Tejo Hagen 1579 - Paul van Haastert 1938 ½ - ½, Jeff Hamburg 1728 - Jan Brink 1908 0 - 1, Robbert ter Hart ? - Jaap de Berg 1793 0 - 1, Remy Hakvoort 1697 - Jan Rot 1797 0 - 1, Tjoe-Liang Kwie 1598 - André Meester 1860 0 - 1, Rufus Ang 1397 - Robin Mandersloot 1791 0 - 1)