Ook in 2e ronde verlies voor NHSB-team

De tweede ronde van de NHSB-competitie was weer een Zaans onderonsje. De Pion ontving ons in het momenteel lastig bereikbare gebouwtje van de Wormer Vendeliers, waar de schakers nog steeds verstopt zaten achter de dansers van Dansstudio Daminsky’s (“Wij zijn geen dansfabriek maar een kleine leuke en gezellige dansschool voor jong en oud en voor alle dansniveaus”).

Achteraf bezien zou het aannemen van een remiseaanbod door André ons een gelijkspel hebben opgeleverd. Maar bij een 1-3 achterstand en op de andere borden eerder verlies- dan winstkansen was dat nu niet bepaald aanlokkelijk.
Toen hij – de vooruitzichten waren inmiddels aanzienlijk verbeterd, het stond
3½-3½ – nog als enige in actie was, zat de remise er nog steeds wel in. Maar een misgreep kostte toen zijn dame en ons een matchpunt. Bij het nakaarten gaf André aan dat hij een paar goede mogelijkheden had laten liggen.

In mijn uitnodiging voor deze wedstrijd waarschuwde ik onze spelers voor het niveau van het Pion-team. Ik zag op de NHSB-website dat zij aan de vijf bovenste borden spelers hadden met een rating hoger dan 1800. “Daar zullen de onzen het niet makkelijk tegen krijgen”, stelde ik. Maar ik realiseerde me toen even niet – na de eerste ronde was dat al gebleken - dat van de bij de teams vermelde ratings weinig of niets klopt. Alleen Stephan Paternotte (1901 moet zijn 2033) en Simon Dekker (die rating klopt met 1905 merkwaardig genoeg wel) steken er bovenuit. Door de tactische opstelling (?) verschenen zij aan bord 3 en 5. In onderstaande gedetailleerde uitslag staan de correcte KNSB-ratings vermeld.

Het wedstrijdverloop was, zie de inleiding, aanvankelijk in ons nadeel.
Dat gold niet voor de eerste uitslag want Robin had tegen Jan Koopman – deze veelschaker, lid van drie clubs, boekte met een score van 21½ uit 32 in het afgelopen kwartaal in vier toernooien een ratingwinst van 167 punten – weinig problemen.
Zijn overwinning werd al snel geneutraliseerd door de nederlaag van Hans, die tegen Martin Selie in een eindspel met zware stukken misschien remisekansen had maar ten onder ging aan twee opgerukte zwarte pionnen.

Piet, maar vooral Leendert – die inviel voor Jesse – hadden het moeilijk tegen Marc Norden en Simon Dekker, spelers met een (veel) hogere rating.
Hoe zij verloren miste ik, maar van Piet hoorde ik dat hij een tussenzet niet zag aankomen, stukverlies was het gevolg. Leendert had ik al moeilijk zien staan en plotseling was hij met zijn (paarden)staart tussen de benen vertrokken. 3-1.

Bij deze stand sloeg André dus remise af.
Misschien had ik daarmee, ondanks een pion achterstand en minder tijd, ook geen genoegen moeten nemen. Mijn openingsexperiment met zwart (1. e4 c5 2. d4 cxd4 3. c3 b6 4. Pf3 La6 5. Lxa6 Pxa6 6. cxd4) zorgde voor problemen die ik slechts ten koste van twee pionnen met moeite het hoofd kon bieden. Peter Hoek begon te aarzelen, ik won een pion terug en ging toen in op herhaling van zetten.

Daarna brachten, gezien het eerdere partijverloop toch wel verrassende ontknopingen bij Roland, die tegen Stephan Paternotte (2000+) complicaties niet uit de weg ging, en Emil die zich tegen Serge Kramer redde uit een mindere stelling, ons op gelijke hoogte.

Hoe het hierna afliep weet je dus al.
We staan nu samen met Waagtoren 3 en Assendelft (dat met 0-8 van ZSC-Saende verloor) onderaan, met 0 uit 2. Wij hebben wel meer bordpunten. Het wordt dus zaak van deze teams te winnen.

De Pion N (1732) – Het Witte Paard N (1672) 4½-3½.
Bart Westrate (1792) – André Meester (1870) 1-0, Jan Koopman (1741) – Robin Mandersloot (1794) 0-1, Stephan Paternotte (2033) – Roland van Soest (1745) 0-1, Peter Hoek (1712) – Jan Rot (1766) ½-½, Simon Dekker (1905) – Leendert Saarloos (1642) 1-0, Marc Norden (1633) – Piet Zegers (1646) 1-0, Martin Selie (1639) – Hans van Heems (1480) 1-0, Serge Kramer (1400?) – Emil Aktas (1405) 0-1.