Wederom twee matchpunten voor viertal
In ronde 2 stond voor Witte Paard 3 opnieuw een thuiswedstrijd geprogrammeerd maar in verband met een receptie in Het Guisveld was met tegenstander Vredeburg overeengekomen om de eerste onderlinge ontmoeting op Limmense bodem af te werken. Beide teams hadden de eerste wedstrijd met enige 'aanvulling van bovenaf' gewonnen maar ditmaal stonden op het wedstrijdformulier louter basisspelers ingevuld en niets leek een open strijd in de weg te staan. Uiteindelijk werd het dat ook maar na pakweg een half uurtje spelen leken de onzen toch echt op weg naar maximale cijfers.
Albert kon na vroegtijdige stukwinst ook nog een kwaliteit buitmaken en stond een toren voor. Jelle's tegenstander weigerde pertinent te rokeren wat hem op stukverlies kwam te staan. Paul kreeg een aparte versie van het drierijensysteem voorgeschoteld. Normaal worden daarin de lopers gefianchetteerd maar in dit geval waren die op d7 en e7 beland. In combinatie met pionnen op c6 en f6 niet aan te bevelen aangezien beide zwarte paarden niet tot ontwikkeling konden komen. Paul gooide zijn centrumpionnen naar voren en kreeg voor zijn paarden al snel de nodige steunpunten met als beloning een toren op h8. Hajo had in een Siciliaan het loperpaar veroverd en wist met enkele rake pionzetten het centrum open te breken en spel langs de lange diagonaal te ontwikkelen.
Het eerste punt werd door Jelle binnengebracht. Hij kreeg met zijn extra paard de kans om de witte koningsstelling te slopen en met dame en torens binnen te dringen. Vervolgens was het een tijdje wachten op de 2-0 maar de pionnenovermacht die Paul met het teruggeven van een paard gecreëerd had kon niet meer afgestopt worden. Inmiddels wel een kink in de kabel want Albert had zijn dame in een batterij geparkeerd waarna deze via een aftrekaanval verloren ging. Gelukkig had hij nog wel twee torens over en in combinatie met een actief geposteerde loper op c3 leek een tegenaanval op veld g7 zijn tegenstander te dwingen om genoegen te nemen met eeuwig schaak. Helaas liet Albert een pionnetje op f4 met schaak elimineren waarna zwart de lange diagonaal met zijn paard kon blokkeren en zo de samenwerking tussen witte torens en loper kon verbreken.
Hajo had zijn sterke vrije e-pion in de aanbieding gedaan in de veronderstelling met een toren & loper batterij te kunnen oogsten. Iets te enthousiast gaf hij direct aftrekschaak met de toren maar helaas kon de aangevallen witte toren de schaakgevende loper slaan. Toen hij torenruil toeliet en ook nog verzuimde om een gevaarlijke a-pion te arresteren leek het pleit beslecht maar wit gaf ook even niet thuis en vertrouwde op een technisch gewonnen eindspel op de koningsvleugel. Waarschijnlijk omdat hij een paard had en dan lijkt het probleem van de verkeerde randpion niet aan de orde. Echter wel als je die te snel naar de zevende rij laat opstomen zoals een huidige eerste achttal speler (wiens naam ik hier maar even met de mantel der liefde zal bedekken) in een belangrijke jeugdviertallenwedstrijd ook al eens moest ondervinden. Aldus geschiedde het wonder en was Hajo's koning niet meer uit de hoek te verdrijven zonder pat toe te laten!
Witte Paard v - Vredeburg v1 2½ - 1½
(Hajo Bons 1347 - Jan Levering 1277 ½ - ½, Paul Groot 1303 - Adri Beentjes 1265 1 - 0, Jelle Groot 1082 - Gijs Pouw 1323 1 - 0, Albert de Wit .... - Bert van Diermen 1160 0 - 1)