Eerste team zet fraaie decemberreeks voort
Om maar even met een stukje statistiek te beginnen: Witte Paard 1 doet het altijd opvallend goed in de feestmaand. Vanaf 2006 leverde elke wedstrijd die in december in de Promotieklasse gespeeld werd de volle winst op! In de KNSB Competitie ligt de topprestatie op Friese bodem nog vers in het geheugen. Laat daar de vergelijking overigens maar meteen ophouden want toen waren het de laatste matchpunten die we binnenhaalden. De zege op De Uil kwam bepaald niet gemakkelijk tot stand en aan diverse borden was de uitslag niet volgens de ratingverwachting maar wat dat betreft sloeg die balans net in ons voordeel uit.
Allereerst een mooie opsteker aan bord 8 waar Rob wederom met de witte stukken een gezond initiatief had opgebouwd en het ditmaal wel een goed vervolg wist te geven. Een tegenaanval op f2 werd cool opgevangen en nadat pion c6 was meegepikt belandde er met grote kracht een wit paard op d5. Een beslissend vorkje kon dan ook niet uitblijven.
In de enige partij waarin de spelers op papier aan elkaar gewaagd waren nam Paul vlak voor de tijdcontrole dankbaar een cadeautje in ontvangst. Zijn tegenstander wilde kennelijk nog iets in het eindspel, ging een zetherhaling uit de weg en werd pardoes matgezet. Dat geschenk werd dan weer enigszins geretourneerd door topscorer Alexander. Hij had zijn pionnenstructuur op de koningsvleugel laten aantasten maar leek met dame en paard tegen dame en loper toch wel een soort van vesting te hebben. Een tijdnoodblunder liet helaas het laatste restje fundering rond zijn koningsstelling instorten.
Gelukkig mocht ikzelf voor de tijdcontrole de voorsprong uitbouwen al zag het er na de snelle vlucht in een eindspel met een pion minder (nadat ik in een Caro-Kann wegens geheugenverstrengeling juist de aanvalsgolven over me heen dreigde te krijgen die ik dacht verhinderd te hebben) niet naar uit dat ik nog voor 3 resultaten kon gaan. Maar het nadeel van een pluspion is natuurlijk dat je er ook meer moet dekken en dat verloor mijn tegenstander even uit het oog. Toen ik vervolgens ook nog de a-pion kon ophalen en zo zelf een vrije randpion verkreeg was er voor het afzijdig geposteerde witte paard geen houden meer aan.
Bij Jan Brink leek de aanwezigheid van ongelijke lopers een witte koningsaanval in de kaart te spelen maar hij slaagde erin de zware stukken te ruilen. In het resterende eindspel moest wit zelfs nog even nauwkeurig spelen om het halfje veilig te stellen. Waarna het beslissende punt werd binnengebracht door Christiaan die al een tijdje een pluspion had. Zoals gewoonlijk moest hij daarvoor wel weer schijnbaar onverantwoorde risico's nemen maar toen wit na een grootscheepse ruil alleen nog maar een loper overhield konden er nieuwe zwaktes aangeboord worden.
Robin was inmiddels tegen zijn eerste nederlaag aangelopen en dat was niet nodig geweest als hij na het slaan van de zwarte pion op d5 niet het paard terug de verdediging in gespeeld had maar ingezien had dat er 'gewoon' doorontwikkeld kon worden met de loper waarbij en passant ook nog een tweede pion buitgemaakt zou zijn. Nu bleken er voor het verdedigen van zijn lange rokadestelling te weinig verdedigers voorhanden en moest hij 'de tent openzetten'. Een tegenaanval tegen de zwarte koning had het halve punt wellicht toch nog gered.
En tenslotte Roland die zich op zeker moment even te veel door scorebordjournalistiek liet leiden (hij had zijn tegenstander in het verleden al meerdere malen te grazen genomen) en in een loper tegen paard eindspel bleef volharden in winstpogingen waar er met de eerdere aanwezigheid van dame en toren nog wel kansen waren. Zijn meerderheid op de damevleugel werd lamgelegd en toen een zwakte op d6 niet meer verdedigd kon worden kreeg hij het deksel op de neus.
Witte Paard 1 - De Uil 4½ - 3½
(Chris de Saegher 2122 - Fred van Randen 1834 1 - 0, Alexander Kretzschmar 1857 - Jerry Bey 1989 0 - 1, Christiaan Molenaar 1964 - Ad Reijneveld 2074 1 - 0, Paul van Haastert 1982 - Guus van Dijk 1979 1 - 0, Jan Brink 1840 - Jan Havenaar 1959 ½ - ½, Robin Mandersloot 1772 - Jan Vreeburg 1896 0 - 1, Roland van Soest 1823 - Cok Ippel 1673 0 - 1, Rob van Praag 1691 - Jan de Jong 1822 1 - 0)