Het gaat te ver om te zeggen dat onze Zaandamse partnervereniging ons geen strobreed in de weg heeft gelegd maar de bezettingsproblemen aan ZSC-kant waren van een zodanige orde dat wij relatief eenvoudig de tweede zege konden laten bijschrijven. Dat werd dan vooral gevoed door het ontbreken van maar liefst 4 basisspelers bij het vlaggenschip. Om uiteenlopende redenen waarbij de beroerte die teamleider Eric Bark een dag voor de wedstrijd nog eens bovenop zijn toch al niet geringe gezondheidsproblemen te verwerken kreeg er natuurlijk het meest inhakte. Eric, ook van Witte Paard zijde alle sterkte toegewenst en dat je ook vanuit deze situatie weer de kracht mag vinden om je bijdrage aan het externe clubgebeuren te blijven leveren!

Uiteindelijk zijn er drie spelers vanuit 'ZSC-Saende 2' doorgeschoven met als resultaat een gratis punt voor uw verslaggever. Leek mij in ieder geval nog een soort van 'win-win-situatie' aangezien daarmee ook het 'probleem' van het wedstrijdleiderschap over beide matches was opgelost. Lang konden we van de voorsprong echter niet genieten want aan het eerste bord werd Bryan hardhandig afgestraft voor het ruilen van zijn witveldige loper. Een paard zeilde in no time via f5, d6 en f7 de zwarte stelling binnen maar gelukkig vermocht dat niet het humeur van onze gelegenheidskopman bederven die net een paar lekkere toeristische dagjes Arnhem achter de rug had. En hij zag dat het aan de resterende borden wel goed zat.....

Kees zag zich tegen oud-Witte Paarder Robert Boes geconfronteerd met een hypermoderne(?!) aanpak in de Lf5 Caro-Kann: geen korte of lange rokade maar de koning in het midden laten. Dit sorteerde voor zwart echter niet het gewenste effect want de centraal geposteerde witte dame, toren en paard werkten al snel optimaal samen met damewinst als gevolg.

Paul leek ditmaal niet zo veel bereikt te hebben maar is er natuurlijk altijd als de kippen bij als de tegenstander een combinatie toelaat, in dit geval door een ongelukkige torenzet. Al hoefde er ditmaal niet zo veel rekenwerk aan te pas te komen en was een simpele pionvork genoeg.

Robin had via een mooi kwaliteitsoffer de zwarte velden in bezit genomen waarbij tegenstander Machiel Moes de gaten voorlopig alleen kon dichten door zijn dame te geven. Hij kreeg daar nog wel 2 torens voor maar was vervolgens tegen de overmacht van witte pionnen niet opgewassen.

Jan Brink had met zwart een enigszins passief openingssysteempje voortvarend aangepakt en al zijn stukken richting witte rokadestelling gericht. Op zeker moment besloot hij echter voor kwaliteitswinst te gaan waarbij de stelling op de koningsvleugel dichtgeschoven werd. Of het nu bewust was of niet, op zeker moment gaf Jan zijn tegenstander de gelegenheid om pion h3 eraf te slaan maar dat verschafte tegelijkertijd ook weer de ruimte aan de zwarte torens om via de h-lijn binnen te vallen. Het punt liet daarna niet lang op zich wachten.

Jaap was via wat tactische schermutselingen een pion achter gekomen maar verzilvering daarvan leek voor witspeler Jaron Rosegg nog een langdurige technische klus te worden. Tot Jaap op de laatste zet voor de tijdcontrole iets te snel was met het aanbieden van torenruil, daarbij een röntgenschaakje langs de diagonaal a2-f7 overziend.

Met 5 bordpunten was de winst echter al binnen en leek nog een zesde op komst omdat Roland inmiddels een kansrijk dame-eindspel op het bord had getoverd. Vergat helaas alleen nog even een extra plekje voor zijn koning op g2 te reserveren waarna zwart via Dc1 en Dh6 eeuwig schaak kon geven.

Al met al een nuttige zege waarmee we ons vizier definitief naar boven kunnen richten. Alleen jammer dat de aan bord 1 en 2 van het eerste geposteerde oproepkrachten in het zicht van de haven uiteindelijk toch nog aan het kortste eind moesten trekken. Wat dan gelukkig in totaliteit niet voor ZSC-HWP Combinatie 1 opging want de overige spelers brachten 4½ punt binnen zodat ook zij nog op 100% staan!