In de 4e ronde van de KNSB Competitie is de overwinningsreeks van ons eerste wreed verstoord. Niet voor het eerst bleek Kennemer Combinatie 3 een voor ons niet te nemen horde. Een team dat doorgaans in zeer wisselende samenstelling optreedt maar tegen ons altijd goed voor de dag komt. Dat bleek alleen al uit het feit dat ze aan de borden 7 en 8 al twee spelers hadden waartegen ik niet op een positieve score kan bogen. Met verder aan hun kant nog twee 'underrated' jeugdspelers op bord 5 en 6 leek voor ons de opdracht dus de schade aan de lage borden beperkt te houden en aan de hoge borden pogen toe te slaan.

Met Paul achter de witte stukken weet je dat de 1-0 vroeg of wat later op het bord komt. Zeker als er een Siciliaan opgediend wordt waarin de zwarte koning ook nog eens in het midden moest blijven.

Jan Brink kon zijn 100% score helaas niet vasthouden. Via een tactisch geintje veroverde de witspeler het altijd fraaie veld d6 voor een paard waarna materiaalwinst niet lang op zich liet wachten.

Vervolgens ook nog eens schade aan een hoog bord. Bryan had met zoals gebruikelijk veel pionnen op wit ergens de loper van die kleur moeten ruilen maar verkoos die na h3 terug te trekken. Normaal heeft hij dan ergens nog wel een pionnetje meegegraaid maar die compensatie voor zijn ruimtenadeel was er nu ook niet. Wist er in wederzijdse tijdnood nog wel een heksenketel van te maken maar zijn tegenstander liet zich niet van de wijs brengen en schoof het gedecideerd uit. 

Nog een tegenvaller aan het topbord waar uw verslaggever na een korte maar geslaagde openingsvoorbereiding ditmaal wel de concentratie kon opbrengen om vanuit een probleemloze stelling stukje bij beetje de druk op te voeren. Er was nog genoeg bedenktijd voorhanden om de beslissende klap te vinden maar er sloop op zeker moment toch weer een combinatie van tevredenheid en nonchalance in de afwerking. Waardoor de oogst uiteindelijk beperkt bleef tot een pionnetje en een net niet te winnen eindspel. 

Dat we er aan de hoogste borden toch nog een positieve score uit wisten te halen was te danken aan Kees. Het eindspel van goede loper tegen slechte loper oogde kansrijk maar zwart leek de gelederen gesloten te kunnen houden. Met subtiel manoeuvreren werd de zwarte loper echter gedwongen het blokkadeveld te verlaten waarna Kees met het opspelen/offeren van de pion een doorgang voor zijn koning forceerde. Hogeschool eindspelvoering als in zijn beste tijd! 

Daarmee was de koek echter op want aan de lage borden resteerden nog 3 stellingen met alleen perspectief voor KC. Nota bene in een stelling die het meest rijp leek voor de sloop wist Roland met kunst- en vliegwerk nog een uitweg te vinden. Na de opening (een onvervalst Olifanten Gambiet!) moest hij al problemen ten aanzien van zijn op een dwaalspoor geraakte dame zien op te lossen om vervolgens ook nog eens een ontsnappingsroute voor zijn koning te zoeken. Dat lukte wonderwel en in het resterende dubbeltoreneindspel stond hij zelfs nog een pionnetje voor maar door de activiteit van de zwarte torens was een winstpoging onverantwoord.

Robin moest ondervinden dat er in alle openingen momenten kunnen zijn waarop je gedwongen wordt tot de keuze van materiaal boven initiatief. In principe speel je natuurlijk geen gambieten om met je dame op b2 of b7 in te slaan waarna voortdurende waakzaamheid geboden is. Met het teruggeven van wat pionnen kon het ergste gevaar nog bezweerd worden maar het resterende toren + ongelijke lopereindspel bleek helaas toch niet meer te redden.

Onze enige hoop lag toen nog bij Jaap, die inmiddels door zijn in tijdnood geraakte tegenstander van zijn slechte lopers was verlost en in een toreneindspel wellicht zelfs nog even op meer mocht hopen?! Helaas, de activiteit van de witte koning en toren smoorde elke verantwoorde winstpoging uiteindelijk in de kiem, en de wat al te serene stilte in de speelzaal (waar ZSC/HWP Combinatie 1 al enige tijd uitgespeeld was) nodigde ook niet uit tot heldendaden. Ergo een nederlaag met het kleinst mogelijke verschil waardoor we naar de achtervolging moeten omschakelen.