De wedstrijden tegen HWP 3 leveren ons doorgaans de volle winst op en ook ditmaal bleven we aan de goede kant van de score, ondanks het ontbreken van Paul en Bryan. Wie zou ons nu op een snelle voorsprong kunnen zetten? Aan diverse borden tekende zich al snel voordeel af, maar vooralsnog vielen er slechts twee halfjes te noteren. Jaap was goed uit de opening gekomen in een stellingstype dat je tot voor kort in zijn partijen zelden tegenkwam: veel pionnen geruild en alle ruimte voor de stukken. Maar na dameruil kon hij daar weinig mee. Emil had in een Hollandse partij met tempowinst zijn koningsvleugelpionnen naar voren kunnen dirigeren en zijn tegenstander gooide er 'in paniek' een vol stuk tegenaan. Lang niet voldoende maar gezien de ervaringen in zijn vorige partij besloot Emil om via een zetherhaling in ieder geval het halve ei veilig te stellen.

Maar de volle punten zaten er ook aan te komen, en wel drie op een rij! Jan Brink trof het dat tegenstander Frank Beverdam evenals een aantal seizoenen geleden zomaar een stuk verblunderde waar hij nog geen eens een pion voor kreeg. Roland heeft het accent met de witte stukken wat meer op activiteit en koningaanval liggen en dat legt hem vooralsnog geen windeieren. Met zijn dame kon hij op de koningsvleugel wat vitale zwarte pionnetjes meegraaien waarna de echte genadestoot niet lang op zich liet wachten. De partij van de dag was die van Christiaan, die zich tegen de onberekenbare en op papier gevaarlijkste 'Haarlemmer' Mishchenko met de nodige gepointeerde aanvalszetten een weg wist te banen richting zwarte koning. Fijn om te constateren dat hij ondanks het ontbreken van het nodige ritme toch tot dergelijke kunststukjes in staat is!

Kees moest wederom met remise genoegen nemen na dat in eerste instantie nog afgeslagen te hebben. Met de zwarte pionnenketen c6-d5-e4 kon hij lange tijd bogen op een prettig ruimtevoordeel maar de druk van de zwarte torens over de f-lijn was net niet voldoende. Dat was de pion die ik na de opening aangeboden kreeg uiteindelijk wel, zeker toen ik daar voor de tijdcontrole een tweede aan kon toevoegen. Daar was nog wel enige nauwkeurigheid bij vereist maar met het rekenen zat het ditmaal gelukkig wel goed.

Robin had na de opening ook twee pionnen moeten inleveren maar hij had er op zeker moment nog wel het nodige tegenspel voor teruggekregen. Maar via het teruggeven van het materiaal wist wit een beslissende jacht op de zwarte koning te ontketenen om zo ter elfder ure nog een Haarlemse tegentreffer op het scorebord te brengen.