Het ging dan misschien nergens meer om, maar de inhaalwedstrijd tegen het Haagse SHTV 2 was wellicht de laatste mogelijkheid om onder de 'Witte Paard vlag' nog eens van ons te doen spreken. Met Kees voor Christiaan was er bij ons aan kwaliteit niets ingeboet, onze tegenstanders moesten het zonder heel wat meer basiskrachten stellen. Desalniettemin bleef het spannend tot het eind waarbij de zege uiteindelijk toch nog ruim uitviel.
In de tweede wedstrijd die er echt om deed heeft het eerste team het wederom laten afweten. Opnieuw op Amsterdamse bodem, ditmaal tegen het derde team van het Verenigd Amsterdams Schaakgenootschap. Aanvankelijk leek er nog enige reden tot optimisme want bij de tegenpartij ontbraken een paar vaste krachten alhoewel het missen van de dit seizoen goed in vorm zijnde Robin voor ons ook een aderlating was. Maar al snel bleek dat alleen Paul met een invaller van beduidend lager niveau te maken had en het zal u niet verbazen dat hij weer eens als eerste het punt binnenbracht. Daarna zette het verval aan de andere borden echter al snel in.
Zoals bekend werd gisteravond, 3 juni, het snelschaakkampioenschap 2022 van HWP gespeeld.
Het was een bijzonder geslaagde avond met 2 winnaars, beiden met 9 punten uit 11 partijen:
Jan-Bart Abcouwer en Chris de Saegher,
Beiden proficiat!
In de tweede klasse poule waarin maar 6 teams daadwerkelijk hun wedstrijden meedraaien lijkt het team van Het Witte Paard voorbestemd om als rode lantaarndrager te eindigen. Degradatie is waarschijnlijk echter niet aan de orde maar dan is het toch meegenomen dat er in de traditionele uitwedstrijd tegen De Pion een verdienstelijk gelijkspel is behaald. Daar zag het overigens lange tijd niet naar uit want op het moment dat ik arriveerde (na een half clubavondje in Boko) was er bij de onzen aan 2 borden al onherstelbare schade aangericht.
De ongelijke strijd tegen Amsterdam Berserkers nog geen eens meerekenend, de wedstrijden tegen de andere schaakclubs uit de hoofdstad hadden tot nu toe ook niet veel goeds gebracht. Maar ditmaal was het op Amsterdamse bodem dan eindelijk weer eens raak: een gedegen overwinning op Amsterdam West 2. Dat had zelf nog een kleine theoretische kans op plek 2, voor ons stond alleen de eer op het spel. En voor sommige spelers wellicht ook eerherstel. In het bijzonder bij uw verslaggever, die echter al snel moest ervaren dat het zelfs nog wel een graadje erger kon.
Met het gevaar van onderschatting dat altijd op de loer ligt konden we wel stellen dat het er in ronde 8 niet om ging of we de matchpunten zouden binnenhalen maar meer de vraag hoe hoog de score zou uitvallen. Zeker toen op zaterdagochtend ook nog het bericht binnenkwam dat de tegenstander LSG 5 met slechts 6 spelers zou aantreden. In die zin hebben we de kans op een echte megascore helaas een beetje laten liggen.
